"Langzaam wordt dan, indachtig de zogenaamde tiendesprongen van Kees Boeke, uitgezoomd. Alles wordt kleiner en kleiner. Het blijkt een bevrijdende oefening in relativering"

-De Theaterkrant-

Als je vanaf de sterren naar jezelf kijkt, ben je maar een stipje in het oneindige heelal. En als je vanuit je cellen naar jezelf kijkt dan zijn je cellen oneindig veel stipjes die samen jouw lichaam maken. Er kruipt een groot gevoel je buik in; eigenlijk ben je heel klein én heel groot tegelijk.

Elektriciens Joes en Henk gaan naar een school om een klusje te doen. Het lijkt een hele normale dag, maar als er iets kleins fout gaat heeft dat grote gevolgen. Ze gaan op avontuur in de ruimte en maken een reis door hun lichaam. Ze komen sterren, planeten, longen, aders, cellen en zichzelf tegen. Dit is niet te bevatten!

Van hier tot oneindig is een filosofische voorstelling over inzoomen en uitzoomen, over grote gevoelens en kleine frustraties, over je een onderdeel voelen van een groter geheel en vooral over het wonder van het bestaan.