“Oude mensen weten niks van oorlog heeft een vlotte dynamiek en de drie acteurs spelen Terpstra’s en Hoex’s teksten lekker weg”
-Theaterkrant
In mijn afstudeerjaar maakte ik de voorstelling Oude mensen weten niks van oorlog. Omdat het thema en de vorm van deze voorstelling zo belangrijk voor me waren heb ik besloten om twee jaar later een tweede versie te maken, waarin ik enkele dingen beter kon uitwerken.
Over de voorstelling
“We kunnen toch wel zeggen dat je je niet kan voorstellen dat je een ander kunt doden, toch Jaap?”
Wanneer twee jonge acteurs aan de zevenenzeventig jarige acteur Jaap, ooggetuige van de Tweede Wereldoorlog, vragen of hij met ze mee zweert nooit te zullen doden, blijken hun meningen daarover onverwacht te verschillen.
Via de Griekse tragedie Mijn Elektra zoeken ze met elkaar uit waarom mensen wraak nemen. En hoewel de twee jonge jongens in het begin hebben gezworen nooit maar dan ook nooit een ander te zullen doden, blijkt er een kracht in de mens te zitten die je niet kunt voorspellen. Of wel?