Close
Type at least 1 character to search
Back to top

Oude mensen begrijpen niks van oorlog II / mei 2019

32B
1
29
4
14B
31

Op mijn drieëntwintigste was ik vanwege een operatie traject een half jaar thuis. En het was in die tijd dat ik elke dag de krant las. Het contrast tussen mijn wereldje thuis en de wereld die ik in de krant kon lezen was zo groot dat ik des te meer schrok van al het geweld. De moorden, de conflicten, de oorlogen.

Er kwam een wellicht naïeve maar toch sterke vraag bij me op. Waarom doen we dit? Waarom stoppen we niet gewoon met moorden. Want moorden leiden altijd tot nieuwe moorden. En voor je het weet is het oorlog. Wat is dat toch in de mens?

Deze vraag bleef in mijn gedachten en ik wist, dit moet het uitgangspunt worden van mijn nieuwe voorstelling. 

Over de voorstelling

“Ik ben elf. Ik zou kunnen zeggen: ik begrijp niks van oorlog. Ik zou ook kunnen zeggen: misschien begrijpen oude mensen niks van oorlog. Omdat ze niet meer weten hoe het is om onschuldig te zijn.” 

Een voorstelling voor iedereen vanaf 9 jaar die wil weten hoe het komt dat de oorlog in de wereld is gekomen. En erger, nog steeds is. En nog erger, altijd zal komen. Of  niet? Is het mogelijk het noodlot dat oorlog heet in eigen hand te nemen? Er een einde aan te maken? Aan de hand van een spel met een klassieke Griekse Tragedie gaan twee jonge acteurs op zoek naar hoe te ontsnappen aan de onafwendbaarheid van het lot.

Opdrachtgever

Muziektheater de Plaats

Regie

Céline Hoex

Tekst

Koos Terpstra

Tekstbewerking

Céline en Albert Hoex, Jip Vuik, Jochum Veenstra

Spel

Marike van Weelden, Lina Bravo Rebolledo en Brent de Vries

Fotografie

Debby Gosselink